4 Haziran 2011 Cumartesi

içiçe.

hiçlik ile piçlik mertebesi arasına sıkıştığım gün ahdettim.ikisi de olmayacaktım.bu kararımla  beraber şansta uçup gitti avuçlarımdan oysa ben o zamana kadar her yonca birikintisinde bir dört yapraklı yonca bulurdum.
yalnızım.alıştığım huzura erdiğim tek şey yalnızlık  hatta.yok öyle bi anda karşına çıkacak adam.inanma o palavraya.çokgelmeden kapıdan dönen oldu.hoş kime kapıyı açsam yalnızlığımın keskin parfümünden başı döner midesi bulanır kaçardı.bilirim.
bundandır aldığım her nefesi sessiz alışım sanki hiç kimseye ihtiyacım yok gibi  davranışım..ha o ben,ha ben o.kuruşları karıştırıyorum çok fena.
oysa çok küçükken sevgilinin elini tutup peribacalarında aliceinharikalardiyarıymışçasına kaybolayı isterdim.yagmurda yoncalı çimlerin üstünde hiç konuşmadan saçlarıma dokunan ışıklı gözlere bakmayı.ama hiçler ve piçler şansı ve hayalleri yanlarında taşırlar.tamam dedim  sıradan olayım alsın rüzgar katsın kendine.o da şansın yok dedi.kallavi bi küfür salladık karşılıklı.sonra uyku çekti yamacına başımı kaldıramadım uzun süre.geçti zaman...
bilirim.hoş bilmeye hacet yok yaşarım da.benim her yaştaki hayalim kumdan kaledir.hava kararmaya yakın annem hadii marion der.kıyıya bırakıp giderim.
hiçlikle piçlik mertebesinden çok uzaktayım şimdi.piç değilim.avareyim lakin gönüllü bi iş bu.hiçte değilim.hiçsin diyenlere sesimi çıkarmamayı iki tokat sonrası öğrendiğimden beri gülüp geçiyorum hiçliğe..
hiç evlenmeyen erkeklerin saygı gördüğü kadınların evde kalmış olarak adlandırdıgı 'banana' burası.ne de olsa istediğim herkese gülebilirim.
ps:4 ay sonraya kadar çıktın çıktın.yoksa daha hiç çıkmayıver.5yıllık plan 4 ay sonra yürürlüğe girecek ışık.