24 Mart 2011 Perşembe

açılıp kapanan kapıların arkasında kitaplar yakılırdı eskiden.
şimdi bırak yakılmayı.
yazılmadan toplanılıyor.
tek tık.
bitti gitti.
yandı dünya.
tepsi gibi dümdüz olana kadar parçala.
çoktan beridir
dünya düz.
üstünde tepinenler varolduğu beri.
inan bu masala
başka inanacağın yazı yok.
başka inanacağın durum yok.
tık bi doz.,olmadı.
vur kazmayı duvarlara.
belki radrasyonlu altın çıkar.
kurtarır bu sefaletten
kurtarır bu kölelikten sefil ruhları.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder